εξανάστροφος

και ξανάστροφος, -η, -ο (Μ ἐξανάστροφος και ξανάστροφος, -η, -ο)

1. αυτός που έχει αντίστροφη φορά, αντίστροφος, ανάποδος

2. αναποδογυρισμένος

3. μσν. το ουδ. ως ουσ. το ξανάστροφον

το αντίθετο, η αναποδιά, η ατυχία. Επίρρ. (ε) ξανάστροφα

1. (για διαπομπευόμενους) ανάποδα, από την αντίθετη κατεύθυνση («ἐκάθισαν αὐτὸν ἐπὶ ὄνου σαγματωμένου ἐξανάστροφα, κρατοῡντα τὴν οὐρὰν αὐτοῡ», Θεοφάν.)

2. από την ανάποδη, από το αντίστροφο μέρος, αντίστροφα.